ЖИНОЯТГА БОШЛАГАН БЕБОШЛИК
Олтиариқлик Латиф Ибодуллаев (исм-шарифлар ўзгартирилган) тумандаги корхоналарнинг бирида шартнома асосида ишларди. Ишдан бўш пайтларида, айниқса, оқшом чоғлари вақтини маҳалладоши Фазлиддин Аминжонов ташкил этган биллиардхонада ўтказарди.
Аксарият ҳолларда у тун ярмида, баъзан тонгга яқин уйига қайтар, сўнг кун ёйилиб кетгунга қадар уйқудан бош кўтармасди. Бундан, табиийки, отаси Мирзаакбар Ҳамзаалиев норози бўларди.
2024 йил 18 апрель куни ҳам айнан шундай ҳолат яна такрорланди. Тунги соат 03:00 ларда уйига қайтган Латиф ухлаб қолиб, эрталаб ишга боролмади.
— Яна ўша жойга борсанг, яхшилик кутма, — деди ота ўғли уйғонгач.
У ўғлига танбеҳ бериш билан чекланмай биллиардхона эгаси Фазлиддин Аминжоновга ҳам қўнғироқ қилиб, қаттиқ-қурум гап айтди:
— Ўғлим сенинг биллиардхонангда пулини совуряпти. Бу ҳам етмагандай, ҳам чекиб, ҳам ичиб келяпти. Энди қайтиб борса, уни киритма, йўқса, хафа бўласан, — дея ўдағайлади.
Шундан сўнг кўп ўтмай биллиардхонада туман ИИБ ходимлари томонидан назорат тадбири ўтказилади. Ф. Аминжонов эса, буни М. Ҳамзаалиевдан кўради. У таниш-билишларига “ўша хабар берган” деб нолийди. Бу гап оғиздан-оғизга ўтиб, Л. Ибодуллаевга ҳам етиб келади. Натижада унинг қаттиқ жаҳли чиқиб, отаси билан ҳам тортишиб қолади. Сўнгра у ўзини босиб, ўша куни уйдан ташқарига чиқмайди.
Орадан икки кун ўтгач, М. Ҳамзаалиев ўғлига яна шу воқеа ҳақида гап очади.
— Фазлиддин сени қаттиқ ҳақорат қилиб, иккаламизни сотқинга чиқариб қўйибди, — дейди дабдурустдан.
Отасидан бу сўзларни эшитган Латиф бирдан жаҳл отига минади ва ўзини босолмай кўз очиб юмгунча фурсат ўтмай биллиардхонада пайдо бўлади.
— Нега отамни ва мени ҳақорат қилдингиз?, — дейди у таҳдидли овозда Ф. Аминжоновга.
Ўша пайтда биллиардхонада Ф. Аминжоновнинг қўшниси Д. Парпиев ҳам бор эди. Л. Ибодуллаевнинг отаси тенги одамга бундай таҳдидли қўпол муомала қилиши унга ёқмайди. Бинобарин, Д. Парпиев Латифни ёнига чақиради.
— Фазлиддин акам тўғри айтган. Сен, ҳақиқатан ҳам, сотқинсан, — дейди у.
У бу билан чекланмай Латифни яна бошқа сўзлар билан ҳам ҳақорат қилади. Оқибатда Л. Ибодуллаев гап талашиб Д. Парпиев билан ёқалашиб кетади. Акасидан нарироқда турган Р. Парпиев уларни ажратишга тушади. Аммо Д. Парпиев муросага кўнмай Латифни баттар дўппослай бошлайди. Бундан қаттиқ ғазабланган Л. Ибодуллаев важоҳат билан биллиардхонада турган ошхона пичоғини олиб, Давлатали Парпиевнинг танасига беаёв изма-из санчади…
…Шифокорларнинг барча саъй-ҳаракатлари ҳам бесамар кетади. Яъни Д. Парпиев олган оғир жароҳатлари боис туман тиббиёт бирлашмасининг жонлантириш бўлимида ҳаётдан кўз юмади.
Албатта, бу мудҳиш жиноятга қўл урган Л. Ибодуллаев жазосиз қолмади.
Жиноят ишлари бўйича Олтиариқ туман судининг ҳукмига кўра, Жиноят кодексининг 97-моддаси 1-қисми билан айбдор деб топилиб, кодекснинг 57-моддаси тартибида 8 йил муддатга озодликдан маҳрум этилди.
Ўрни келганда, бошқаларга сабоқ бўлиши учун Л. Ибодуллаевнинг шахсига доир айрим мулоҳазаларни билдириб ўтсак, фойдадан холи бўлмайди. Эндигина 21 ёшга кирган бу йигит муқаддам – 17 ёшида, яъни ҳали вояга етмай туриб, ўғирликка қўл урган. Бинобарин, унга нисбатан жиноят иши қўзғатилган. Лекин жиноят ишлари бўйича Олтиариқ тумани судининг 2021 йил 21 сентябрдаги ажримига кўра, Жиноят кодексининг 169-моддаси 1-қисми билан қўзғатилган жиноят иши кодекснинг 66-1-моддасига асосан – ярашганлиги муносабати билан тугатилиб, у жавобгарликдан озод қилинган. Аммо нафақат унинг ўзи, балки оила аъзолари ҳам бундан тегишли хулоса чиқариб олишмаган. Чунки Л. Ибодуллаев ундан кейин ҳам саёқ юришни канда қилмаган.
Бу ҳақда гапирганда, Л. Ибодуллаевнинг отаси томонидан йўл қўйилган жиддий хато-камчиликларни ҳам сира оқлаб бўлмаслигини қайд этиш жоиз. Чунки ота бўлмишнинг мулоҳазасиз, ўйламай иш тутиши кишини таажжубга солади.
Ҳолбуки, у ота сифатида ўғли тарбиясига аввалдан эътибор билан қараганда эди, бу мудҳиш жиноят содир бўлмасди.
Хулоса ўрнида айтганда, ҳаётда содир бўладиган турли хил жиноий қилмишлар замирида, албатта, таълим-тарбия билан боғлиқ муаммолар ётганини кўриш мумкин. Бу эса, ўз навбатида, фарзандларимизга муносиб таълим-тарбия беришимиз — нафақат бугунги тинч ва осуда ҳаётимиз гарови, балки ёруғ келажагимиз кафолати эканини англатади.
Беҳзод ЭРГАШЕВ,
жиноят ишлари бўйича
Олтиариқ тумани
суди раиси
